Skip to main content

In de nacht van 9 april, vredig op zijn nest, onze Milos ingeslapen. Twintig jaar en twee maanden oud is hij geworden. Een zeer respectabele leeftijd voor een duif. Hij heeft veel voor ons betekend. ‘De oude baas’ noemde maat Peter hem altijd.

Milos was een hele lieve rustige doffer. Hij symboliseert de start van onze samenwerking en vooral van onze jarenlange vriendschap. 

Het was dus in 2002 dat Peter het idee opperde om mijn beste doffer tegen zijn beste duivin te koppelen en er beide een ronde eieren van te nemen. Als ik me goed herinner ontsnapte de duivin van Peter die op mijn vlieghok zat na eenmaal gelegd te hebben. De eerste eieren waren al naar Peter, daarbij dus Milos.

In alle opzichten was Milos een bijzondere vogel. Hij vloog goed, ook op de kortere vluchten was hij bijna altijd de eerste op het hok. Zijn grootste prestatie was een 1e NPO Montauban tegen 1.862 duiven, het speciale hieraan was dat hij de enige duif van Noord-Holland was die ’s avonds (om 22.28 uur) nog aankwam. Was wel op één van kortste afstanden maar daar waren meer duiven ingekorfd die kans hadden. Wat Milos nog bijzonderder  maakt is dat zijn nakweek het heel goed doet. Vele kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen vliegen (inter)nationaal aan de kop. Op ons hok maar ook op vele andere hokken. 

Milos onderscheidde zich echt op gebied van vruchtbaarheid. Het was in 2015 dat vogelkenner en duivenhouder Ben bij ons op bezoek was. Ben had een dame van TNO Delft meegenomen om de sperma van een aantal doffers van ons te testen.

De sperma werd afgenomen door Ben en de TNO mevrouw bekeek dit onder een speciale microscoop. Milos was toen al 13 jaar oud en zijn sperma werd ook getest. Zowel de hoeveelheid sperma als de beweeglijkheid ervan was bij Milos heel extreem. Dit was veel beter dan bij onze andere, veel jongere, doffers en had de TNO dame niet eerder bij doffers gezien. De voorspelling toen in 2015 was dat Milos langdurig en eenvoudig zou bevruchten.

Die voorspelling is uitgekomen. Vorig jaar heeft Milos nog vijf eieren bevrucht, toen was hij bijna twintig jaar oud.

Inmiddels liep hij wat mank en was blind aan één oog. Dit jaar waren alle eieren onbevrucht, het waren er vier voordat hij stierf.

Milos had een mooi leven, heeft wedstijden gevlogen en is daarna op rust gegaan. De laatste jaren had hij altijd een duivin bij zich. 

We zullen ‘de oude baas’ wel missen

Michel